۱۳۹۱ بهمن ۳, سه‌شنبه

نو کیسه ها / از هادی یزدانی / اپیزود پایانی

    هادی یزدانی
  •  ثروتمند بودن به خودی خود امری مذموم نیست. به ثروتی که از راه مشروع و مطابق با ساز و کارهای قانونی به دست آید و حاصل خلاقیّت، استعدادهای فردی و پشتکار فردی یک نفر باشد، بایستی احترام گذاشت. دست کسی که در زمینه‌های صنعتی یا تولیدی کارآفرینی و اشتغال زایی می‌کند و سود خود را می‌بَرد، باید بوسید. بازرگانی که با توجّه به نیازهای حقیقی کشور به امر صادرات و واردات اقدام می‌کند باید در صدر جامعه بنشیند و قدر ببیند. هر کسی که با خلاقیّت‌ها و استعدادهای شخصی خود توانسته ثروتی به هم بزند، باید لذّت ثروتش را ببرد. امّا مشکل آنجاست که چندی ست در جامعهٔ ما طبقه‌ای نوظهور شکل گرفته که می‌توان آن‌ها را ذیل عنوان «نو کیسه‌ها» تقسیم بندی کرد. این طبقه که به پشتوانهٔ مناسبات ناعادلانهٔ اقتصادی و سیاسی به وجود آمده، حالا روز به روز فربه‌تر و قدرتمند‌تر شده است و فضای رقابت و حتّی زیست عزّتمندانه را برای دیگران محدود‌تر و ناعادلانه‌تر می‌کند.
بخشی از این «نوکیسه‌ها» که به نسبت بقیّه پاک دست‌تر هستند، ثروت خود را مدیون فعل و انفعالاتی نظیر بالا رفتن قیمت زمین‌ها و اموال و احشام آبا و اجدادی خود هستند. بسیاری از آن‌ها تا شب قبل «واجب الزّکات» بودند و صبح که از خواب برخاستند «واجب الحج» شده بودند. امّا حکایت بخش عظیمی از این طبقهٔ «نو کیسه»، داستان «پول‌های کثیف» است. پول‌های کثیفی که حاصل خیانت، زد و بند، رشوه خواری، نزول خواری، دزدی، قاچاق، رانت خواری و ده‌ها روش سیاه دیگر است. پول‌های کثیفی که گاهی طعم خون می‌دهد و بوی آبرو. متأسفانه مناسبات غیر شفاف و ناعادلانهٔ اقتصادی و سیاسی هم به قدرت گرفتن این طبقه کمک کرده است. طبقه‌ای که مناسبات درونی خود را به شکلی مافیایی سازماندهی می‌کند و به این ترتیب هر روز قدرت افزایی می‌کند.
  • این طبقهٔ «نوکیسه» بی‌شک یکی از بزرگ‌ترین موانع پیشرفت دموکراسی در کشور است. در کشوری که دموکراسی پیشرفته‌ای حاکم باشد، مناسبات اقتصادی و سیاسی شفاف‌تر خواهد شد و زمینه‌های فساد به حداقل خود خواهد رسید. این طبقهٔ فاسد از مناسبات غیر شفّاف امروز بیشترین بهره را برده است و به سودهای بادآوردهٔ سرشاری دست پیدا کرده است. به همین دلیل برخلاف برخی از ادّعاهای ظاهری آن‌ها، این طبقه یکی از دشمنان پیشرفت دموکراسی در کشور است و علیرغم اختلافات هویّتی یا اجتماعی با دشمنان ذاتی دموکراسی در ایران، ائتلافی نانوشته با آن‌ها دارند. اگر امروز خطر «نوکیسه‌ها» را جدّی نگیریم بی‌گمان خیانت بزرگی در حقّ آیندگان کرده‌ایم. «نو کیسه‌ها» یکی از بزرگ‌ترین دشمنان پیشرفت دموکراسی در ایران هستند.باید خطر آن‌ها را جدّی بگیریم ...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظرتان راجع به این مطلب چیست ؟