از چشم هایت

چشمانت کاسۀ غم بود
هر چه بود وُ نبودت بود
...
رد پای تو را من اما هرگز
حتا میان گل غنچه های آسمان
در شبهای بی فانوس هم
گُم نخاهم کرد

دشت روبرویت
مست ِ غم است .



سیزدهم آذر ماه 92