
اين مجموعه که در بافت قديمي مرکز منطقه اهر در ارسباران قرار دارد به جهت واقع شدن در شاهراه گردشگري منطقه ارسباران سالانه پذيراي هزاران گردشگر داخلي و خارجي است .
ساختمان بناي شيخ شهاب الدين اهري شامل خانقاه ، مسجد، ايوان بلند،مناره ها و غرفه هاي متعدد است .
تاريخ احداث بنا، بدرستي معلوم نيست و برخي از کارشناسان اين بنا را به زمان شاه عباس صفوي نسبت مي دهند، ولي قدمت بعضي از قسمتها از جمله حصار سنگي مقبره و درب شرقي آن به قبل از صفويه مربوط مي شود.
ويژگيهاي معماري دوره ايلخاني شامل ، بلندسازي ارتفاع بنا، تبديل مقطع چهار ضلعي به هشت ضلعي بوسيله فيل گوشها در نقطه شروع گنبد و گنبد دو پوش در اين بنا ديده مي شود.
خانقاه اين بنا داراي فضاي بزرگي است که زير گنبد دو پوش قرار گرفته و مقطعي مربعي شکل دارد و هر ضلع آن 11/20 متر ،ارتفاع آن 18 متر و ضخامت ديوارهايش 1/30 متر مي باشد که در اصطلاح محلي به "قوشخانه " معروف است .
در طرفين خانقاه اتاقهايي به ابعاد 6/30 در 9/60 متر و قرينه هم ساخته شده است که به چيني خانه (محل نگهداري ظروف چيني ) معروف است .
قسمت "مسجد" اين بناي قديمي در شرق بقعه به ابعاد 60/90 در 9/30 متر واقع شده و با گچ بريها و نقاشي هايي تزئين يافته است .
دور تا دور ديوارهايش حاوي دستخطهايي است که از ميان آنها دستخطهاي "شيخ بهائي " ، "شاه عباس سوم " و "ابوالقاسم نباتي " شناخته شده است .
حصار سنگي مقبره بصورت مستطيلي شکل به طول 15/15 متر و به عرض 7/75 متر در دور صحن کشيده شده و با نقوش اسليمي و هندسي بصورت مشبک حجاري شده ، از شاهکارهاي حجاري اسلامي است .
در قسمت ورودي و در سمت راست ، کتيبه اي با خط کوفي و با عنوان الله ، محمد و علي بصورت حجاري ديده مي شود.
شيخ شهاب الدين محمود اهري فرزند احمد اهري در نيمه شعبان 580 هجري قمري در شهر اهر چشم به جهان گشود و در زادگاه خود رشته هاي صرف ،نحو ، فقه ، اصول و اخلاق را در محضر "ملاحسن اهري " فرا گرفت .
وي در سن 25 سالگي براي تکميل مراحل علمي و عرفاني خود راهي بغداد شد و در محضر" شيخ رکن الدين سجاسي " به کسب فيض و کمالات معنوي پرداخت .
وي پس از رسيدن به درجه قطب و با دستور استادش براي ارشاد و راهنمايي مردم به موطن خود بازگشت و به ارشاد و تعليم پرداخت .
اثر مکتوبي از اين عارف انديشمند بنام " عشق نامه " بجاي مانده که حاوي عقايد و آراي عرفاني اوست .
اين عارف بزرگ در سال 665 هجري قمري چشم از جهان فروبست و در صحن خانقاه خود به خاک سپرده شد و از آن پس خانقاه وي به عنوان مقبره شيخ شهاب الدين معروف شده است .
از مريدان معروف وي مي توان شيخ جمال الدين تبريزي ، شيخ زاهد گيلاني ، شيخ صفي الدين اردبيلي ، باله حسن بنيسي و بابا فرج وايقاني را نام برد .