۱۳۹۱ مرداد ۳۱, سه‌شنبه

اشک شهریار برای زلزله آذربایجان ! (اهر-ورزقان-هریس)

.
بر روی تصویر کلیک کرده تا آنرا در سایز بزرگ مشاهده کنید
 .

گينه آغلاتدي مني خان ننه نين آغلاماسي
سارانين سئللره بئل باغلاماسي...
يوخ، قاييد شهريار، اصلاح ائله شعريوي بئله ياز:
...
...

بتر آغلاتدي مني گؤيجه بئلين لاخلاماسي
آلوار آلتيندان قوتولموش اوشاغين آغلاماسي
خسته يورقون مريضين يوللارا بئل باغلاماسي
دوزدو هر بير يارانين درماني وار اولسا طبيب
نئجه آرام اولار، آما اوغلو اؤلسه آناسي؟

ترجمه :
بد جوری اشکم رو در آورد لرزش کوه  گؤيجه بئل *
و بچه ای که از زیر آوار در آمده بود و گریه میکرد
زخمی ها و مریضاییکه چشم به راهها دوخته بودند
درسته که برای هر زخمی یی طبیبی اگر باشد درمان میشود
ولی چطور میتواند آرام باشد مادری که داغ پسر مرده اش را تاب آورد؟

* "گؤيجه بئل" کوه نسبتن بزرگیست که آنرا شهرستان اهر از جنوب و شهرستان ورزقان از غرب و همچنین شهرستان هریس از طرف شمال احاطه کرده اند .


beter aglatdi meni GÖYCE BELIN laxlamasi
 alvar altinda qutulmus usagin aglamasi
xeste yorqun merizin yollara bel baglamasi
düzdür her bir yaranin dermani var,olsa tebib
 nece aram olar ama oglu ölse anasi

توضیح اینکه : شعر فوق را استاد شهریار دقیقن برای همین منطقه در زمان گذشته و البته نه بمناسبت حادثه اخیر سروده بوده است .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظرتان راجع به این مطلب چیست ؟