۱۳۸۶ آبان ۱۶, چهارشنبه

یک سوال !

 



اندر حواشی برخورد کهکشانها ! و در بیکران هستی ٬ آدمها چقدر در خود غوطه میخورند . تو  و من در کجای این هستی جا گرفته ایم با خیل عظیم ادعا هامان !؟ راستی در تصویر فوق کره زمین کجاست و ما در کجا واقع شده ایم

۶ نظر:

  1. صد ها ميليون كهكشان داريم
    در هر كهكشان صد ها ميليون ستاره داريمز
    از ميان ميليون ها كهكشان
    راه شيري و يا به قول ما ترك ها سامان يولي
    و در راه شيري و از ميان ميليون ها ستاره
    خورشيد
    و در خورشيد
    نه سياره
    و از ميان اين سيارات
    زمين
    و در زمين
    ما انسان ها براي خود راه مي رويم.
    ما حقيرتر از آن هستیم که فکرش را می کنیم.

    پاسخ دادنحذف
  2. با سلام
    از سر کار آمدم و نوشته شما را خواندم و مرا کمی بفکر انداخت
    حقیقتن ما کوچکتر از آنیم که فکر می کنیم ولی توانائی ما از
    طرفی کم نیست.
    درج مطلبی که راجع به پروستات نوشته بودم
    را در بالاترین دیدم.

    با سپاس از شما
    شیرین

    پاسخ دادنحذف
  3. یک قطره کوچک در بیکران هستی بحدی کوچک که میتوان حذف شد ... اما همین قطره با قطرات دیگر میتواند یک رود - دریا و حتی اقیانوس شود...

    پاسخ دادنحذف
  4. سلام

    در این دنیا واقعا اسفناک است که هر کس به فکر خود و منافعش می باشد . و هر روز می شنویم یا می بینیم که در سراسر این دنیا مردمی در حالي به زندگي ادامه مي دهند كه قرار است بدون مراسم تدفین دفن شوند. شاید باید گفت : دموکراسی یعنی دولت توده ها ..... نتیجه آن موبوکراسی ( حکومت مردمی) است. نحوه برخورد با مالکیت در آن کمونیستی است ، یعنی رد مالکیت فردی .... و نتیجه آن آنارشی، آشوب و نارضايتي و هرج ومرج است. و به قول گفتني بعضي از حقايق راست هستند ، بعضي تحريف شده و بعضي دروغ !!

    وقتي برخي از انسانها در تعاملات روزمره خود مي گويند : من دروغ نگفتم . چيزهايي را گفتم كه بعدها به نظر مي رسد حقيقت نداشته اند .

    پاسخ دادنحذف
  5. وآن روز که گٍل آدم سرشت ،
    به او میل به جاودانگی بخشید ، و خود جاودانه ترین بود ،
    به او میل به زیبایی و نیکی داد ، و خود خیر وزیبایی مطلق بود ،
    و از آن روز که به زمین هبوط کرد ،
    بنی آدم در هجر آن خیر وزیبایی و کمال ، بی قرار شد.
    و از آن هنگام ، درمیان بنی آدم ، آنان که حقیقت هجران را یافتند ؛ مشتاقانه بر در هستی می کوبند ، به امید لقای او و رسیدن به آستان او .
    جهان-از ذره های اتم تا کهکشان های بزرگ- می روند ، به سوی او ، او که آنها را به سوی خود می خواند ، او که باقی و جاودانه است.

    پاسخ دادنحذف

نظرتان راجع به این مطلب چیست ؟