بين "خود عرفان " و "تجربه عرفان " راه درازيست . گاهن بفكرم خطور ميكند كه راه درازي بايد بپيمايم تا مجرب شوم . بعضي وقتا هم آنقدر تو نخ عرفان ميروم كه بي خيال تجارب اش بشم . خُب آدميست ديگه . گاهي به نعله گاهي هم همخوان قافله ميخ !
نظرتان راجع به این مطلب چیست ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرتان راجع به این مطلب چیست ؟